Cech Rzemiosł Spożywczych jest organizacją samorządu gospodarczego rzemiosła, posiada osobowość prawną i działa na podstawie ustawy o rzemiośle, ustawy prawo o działalności gospodarczej oraz statutu. Zarejestrowany jest w Sądzie Rejonowym dla Krakowa Śródmieścia Wydział IX Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego.
Cech Rzemiosł Spożywczych jest kontynuatorem trzech starych krakowskich cechów jakimi były: cech piekarzy i cech rzeźników i masarzy, których korzenie znajdujemy w XIII wieku oraz cechu pasztetników czyli cukierników założonego w 1766 roku.
Cechy te funkcjonowały do 1949 roku. Wtedy władze połączyły, cech piekarzy, cech młynarzy oraz cech cukierników, natomiast cech rzeźników w związku z upaństwowieniem handlu mięsem praktycznie przestał istnieć. Jego tradycje były kultywowane przez mistrzów i pracowników w Krakowskich Zakładach Mięsnych.
Z kolei w 1953 roku komunistyczne władze, w ramach walki z prywatnymi przedsiębiorcami, poleciły stworzenie jednego Cechu Rzemiosł Różnych skupiającego wszystkich rzemieślników: piekarzy, cukierników, fryzjerów, introligatorów, fotografów, szewców, budowlańców itd. Skupiający przeciwstawne sobie branże, reprezentujące różne, nieraz odmienne interesy, Cech Rzemiosł Różnych nie był w stanie skutecznie reprezentować interesów rzemieślników.
W latach 80-tych rzemieślnicy branż spożywczych postanowili wrócić do starych tradycji. Ich starania przyniosły skutek. Cech Rzemiosł Spożywczych powstał 1 stycznia 1985 roku w wyniku starań piekarzy, cukierników, rzeźników i masarzy, młynarzy, wytwórców wód gazowanych, wafli i przetworów owocowych.
Pierwszym starszym cechu został wybrany Jan Pochopień – Mistrz piekarski i cukierniczy. Cech posiadał wtedy sekcje piekarzy, cukierników, masarzy, młynarzy, wód gazowanych, wafli i przetworów owocowych i na początku skupiał 400 zakładów.
Obecnie w cechu istnieją sekcje: piekarzy, cukierników i wędliniarzy.
Do Cechu Rzemiosł Spożywczych należy 87 zakładów. Rzemieślnicy, mistrzowie zrzeszeni w cechu szkolą ponad 200 uczniów.